شکستگی های استخوانهای مچ دست

این نوع شکستگی شایع در اندام فوقانی به حساب می آید که در اثر زمین خوردن و هایپراکستنشن مچ دست بیش از ۹۵ درجه و تحت فشار قرار گرفتن اسکافویید توسط دیستال رادیوس ممکن است ایجاد گردد که ممکن است در رادیگرافی پلین اولیه که گرفته میشود خودش را نشان ندهد(بین ۲ تا ۶ هفته اولیه در ۵۴-۲۰ % موارد احتمال دیده نشدن مطرح است) ولی نباید احتمال وجود آنرا به طور قطعی در ابتدای کار رد کرد.
اسکافویید به عنوان بزرگترین استخوان ردیف پروگزیمال استخوانهای مچ دست در کنار lunate جای دارد و با استخوان رادیال مفصل دارد.
در این بیماران برای تشخیص به شرح حال بیمار و نحوه دقیق ترومای وارد شده دقت شود تورم میتواند باشد یا نباشد ولی در صورت وجود در سطح dorsoradial مچ دست میباشد.

تندرنس به صورت فوکال معمولا در ۳ نقطه ذکر میگردد:

۱-در سطح دیستال اسکافویید که در دیستال مچ حس میگردد(پایین ناحیه تنار)

۲-اسناف باکس

۳-دیستال به توبرکل لیستر(توبرکل لیستر یک برجستگی استخوانی طولی در دیستال رادیوس است)

به جز رادیوگرافی که در ابتدا ذکر شد MRI و CT و bone scan نیز برای تشخیص کمک کننده است.

درمان شکستگی های استخوانهای مچ دست

اگر تشخیص قطعی نشده و با وجود علایم بالینی گرافی همچنان چیزی نشان نمیدهد باید برای بیمار آتل مچ دست ولار یا بهتر است آتل اسپایکا شست استفاده گردد تا تصویربرداری هم تشخیص را تایید کند. برای کنترل درد بیمار هم میتوان از NSAID ها استفاده کرد. درصورت شکستگی به همراه جابه جایی قطعه شکسته باید در ابتدا جراحی صورت بگیرد.

دررفتگی شکستگی اسکافولونات

این نوع شکستگی ها غیرشایع و نادر هستند که بیشتر در بیماران جوانی که ترومای پر انرژی به آنها وارد شده دیده میشود با توجه به شیوع کم در ۲۵% موارد ممکن تشخیص داده نشود که میتواند منجر به ناپایداری کارپ(مچ) و آرتریتهای بعد از تروما گردد.
اهداف درمانی در این صدمات جا انداختن دیسلوکیشنها و رفع شکستگی های داخلی و ترمیم آسیبهای لیگامانی است بدین منظور از دو فرایند open reduction و close reduction استفاده میشود که هر کدام عوارضی دارد.
در نوع open reduction ممکن باعث آسیب به ساختارهای کپسول و رباط و عوارض بیشتری از قبیل سفتی مفصل در اثر فیبروز مفصل گردد همچنین ممکن است به جریان خون مورد نیاز برای ترمیم محل آسیب وارد شود و به طبع باعث شکست یا تاخیر درمان گردد. در نوع close reduction هم با احتمال بالا با ناپایداری راجعه و ناسازگاری مچ که منجر به آرتریت میگردد همراه میشود.

نکات کلیدی برای تشخیص این نوع شکستگیها در رادیوگرافی

نمای PA:
۱-از بین رفتن قوس طبیعی کارپ که به قوس Gilula معروف است(مارکر آبی و سبز در تصویر)
۲-تجمع و اردحام استخوانهای کارپ
۳-علامت Piece of pie که نشانگر لونیت است(مارکر بنفش در تصویر)
۴-تکه جابجا شده استخوان اسکافویید(دو مارکر قرمز در تصویر که دو تکه اسکافویید هستند که جدا و جابجا شده اند)
۵-زاویه نامناسب Scapholunate که به طور نرمال باید در رنج ۳۰ تا ۶۰ درجه باشد
نمای lateral : از بین رفتن در یک امتداد بودن رادیوس و لونیت و کاپیتیت(تصویر سمت راست)

درمان

به منظور کاهش فشار روی بافت نرم و عصب مدین باید فورا اقدام به close reduction کنیم درصورت عدم موفقیت این پروسه باید بصورت open reduction کپسول ولار قرار داده شود. امروزه با توجه به مطالعات انجام گرفته انجام درمان جراحی یعنی فرایند open reduction نتیجه بهتری برای بیمار داشته و احتمال ناپایداری مچ و آرتریت پس از تروما در این درمان کمتر است و میزان درجه حرکت قوس مچ هم در این گروه بیشتر است در کل درمان جراحی به صورت open reduction نتیجه بهتر و مطلوبتری دارد.