سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال چیست؟

گیر افتادگی و فشرده شدن عصب در داخل تونل کارپ می باشد. این سندروم همچنین به سندروم تایپیست ها معروف است. این عصب حس انگشت شست، انگشت اشاره، وسط و بخشی از انگشت حلقه را فراهم می کند. همچنین حرکت عضلاتی که به انگشت شست می روند را نیز امکان پذیر می کند. سندروم تونل کارپال می تواند در هر دو دست اتفاق بیوفتد.

ورم یا التهاب در محل مچ دست باعث فشردگی این عصب می شود و تونل کارپال را ایجاد می کند. این فشردگی می تواند منجر به حس گز گز، ضعف و بی حسی در سمت انگشت شست بشود.

این سندروم، سندرومی نسبتا شایع است و خانم ها را ۲برابر بیشتر از آقایان درگیر می کند. بیشتر افراد درگیر میانگین سنی ۵۴سال را دارند.

کارپال چیست و چه چیزهایی را در برمی گیرد؟

تونل کارپ یک ساختار محکم استخوانی-فیبریاست که از استخوان های مچ و لیگامان (رباط) عرضی ساخته شده است. این ساختار همانطور که از اسمش پیداست مانند تونلی می ماند که اجزایی از درون آن عبور می کنند و از ساعد وارد دست می شوندمجموعا ۹تاندون از طریق این تونل از ساعد وارد دست می شوند. علاوه بر اینها یک عصب و یک شریان هم از این طریق وارد دست می شود. نام این عصب،نَیدِمMedianاست. این عصب انگشت های شست، اشاره، وسط و نیمه ای از انگشت حلقه را عصب می دهد و حس آنها را تامین می کند. به علاوه این عصب به چندین عضله ی عموما مرتبط با شست هم عصب می دهد و پیام حرکتی را به آنها منتقل می کنند.

تشخیص سندروم تونل کارپال چگونه است؟

پزشک متخصص تومور استخوانی شما با تاریخچه گیری، ارزیابی فیزیکی و دیگر تست ها به تشخیص سندروم تونل کارپال خواهد رسید. ارزیابی فیزیکی به بررسی جزئی مچ دست، آرنج، شانه و گردن شما می پردازد و هر علت دیگری از فشردگی عصب را بررسی می کند. همچنین مچ دست شما را به خوبی بررسی می کند تا هرگونه علامتی از التهاب، دفورمیتی یا بدشکلی و… را ارزیابی کند. همچنین سرعت انتقال پیام عصبی را در عصب دست می توانند ارزیابی کنند. اگر در این بررسیسرعت حرکت پیام عصبی در دست پایین باشد، می تواند نشان دهنده ی سندروم تونل کارپال باشد.

۳ عوامل بوجود آورنده سندروم تونل کارپال چیست؟

سندرم تونل کارپال در اثر فشرده شدن عصب مدیندر مچ بوجود می آید که این ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد. برای نمونه، این فشره شدن ممکن است در اثر ضربه باشد مثلا در اثر شکستگی انتهای ساعد و یا در اثر خم و راست کردن تکراری و طولانی مدت مچ دست و انگشتان این اتفاق بیافتد! برخی از عوامل شایع مرتبط با سندروم تونل کارپال عبارتند از:

•دیابت

•بدعملکردی تیروئید

•تجمع آب در بدن از دوران بارداری یا یائسگی

•فشار خون بال

•بیماری های خود ایمنی مثل روماتیسم مفصلی (یا آرتریت روماتوئید)

•شکستگی یا ضربه به مچ دست سندروم تونل کارپال می تواند در اثر کشیدگی مکرر تشدید و بدتر بشود.

حرکت بیش از حد مچ دست می تواند باعث فشردگی یا التهاب عصب مدین دست بشود.

این علائم می تواند در نتیجه ی موارد زیر ایجاد شود:

•موقعیت مچ دست شما زمانی که از موس یا کیبورد استفاده می کنید.

•قرار گرفتن در معرض وسایلی که لرزش زیادی دارند به مدت طولانی

•هر حرکت تکراری که در آن مچ دست بیش از حد در حالت کشیده قرار دارد مثل تایپ کردن.

سندروم تونل کارپال چه علائمی دارد؟

این علائم معمولا در نتیجه یفشردگی در مسیر عصب مدینایجاد می شود. دست شما ممکن است در طول روز مکررا به خواب برود و اشیاء از دست ش ما بیوفتد. دیگر علائم شامل: •درد، بی حسی و گزگز در قسمت هایی که توسط این عصب تغذیه می شوند؛ یعنی، در انگشت های شست، اشاره، وسط و انگشت حلقه در سمت کف دست،احساس می شود. این علائم می تواند در همه ی این انگشتان باشد یا فقط در یک یا چندتای آنها باشد.

•درد و بی حسی هنگام شب هم از علائم شایع آن است. درد های شبانه عموما به خاطر خم بودن یا باز بودنطولنی مدت مچ دست در زیر سر یا بالشت فرد اتفاق می افتد.

•کار های معمول روزانه مثل رانندگی، نگه داشتن فنجان و تایپ کردن هم ممکن است درد را بدتر کند.درد و بی حسی گاهی اوقات با ماساژ دادن دست و یا تکان دادن آن، بهتر می شود.

درمان سندروم تونل کارپال چیست؟

درمان های موجود برای این سندروم به دو دسته ی غیر تهاجمی و تهاجمی تقسیم می شود. برای تمامی بیماران به جز در مواردی که سندرم تونل کارپ در اثر ضربه ایجاد شده باشد، ابتدا درمان غیر تهاجمی انجام می شود. (درمان هایتهاجمی؛ یعنی، درمان هایی که در آنها پوست باز می شود مثل جراحی.)
۵درمان های غیر تهاجمی برای سندرم تونل کارپالشامل موارد زیر می باشد:

•فیزیوتراپی

•اسپیلنتاسپیلنت شبانه و در صورت امکان روزانه داده می شود تا مچ را صاف نگه دارد.

درواقع اسپلینت همان مچ بندی است که در تصویر فوق مشاهده می فر مایید. این اسپلینت با صاف نگه داشتن مچ دست کمک می کند مفصل کمتر حرکت کند. در نتیجه به مرور فشار از روی دست کاسته شده و بهبودی مشاهده می شود.

درمان های تهاجمی برای سندروم تونل کارپال شامل :

تزریق کورتیزون

تزریق کورتیزون هم می تواند بهبودی موقت ایجاد کند اما اثر آن معمولا بعد از ۲تا ۴ماه از بین می رود. دارو های ضد التهابی هم ممکن است برای کاهش التهاب استفاده شوند اما به اندازه ی تزریق کورتیزون، موثر نیستند.جراحی سندروم تونل کارپال دو روش برای درمان جراحی این سندرم وجود دارد.

۱٫جراحی اندوسکوپیک: این روش با برش جراحی کوچک انجام می شود.

۲٫جراحی باز: غالبا این روش ترجیح داده می شود. در روش دوم احتمال بروز عوارض کمتر است و به همین دلیل ارجحیت بیشتری دارد. در روش جراحی، لیگامان عرضی را برش می زنند و از این طریق فشار را از روی عصب مدین بر می دارند. بعد از جراحی مچ دست را برای مدت کوتاهی بی حرکتمی کنند. این بی حرکتی معمولا طولانی تر از ۲هفته نیست. بی حرکتی طولانی تر از دو هفته احتمال عوارضی مثل ایجاد سفتی و جلوگیری از حرکت تاندون ها و عصب را افزایش می دهد. از آنجایی که هدف از این جراحی ترمیم تاندون و عصب نیست و کاری با این اجزا ندارد، حرکت منعی ندارد و می توان تمرین ها را کم کم شروع کرد.