در رفتگی لگن در کودکان

مشکل در رفتگی لگن در کودکان

DDH (developmental dysplasia of the hip) در اطفال
تعریف : دیسپلازی تکاملی هیپ شایع ترین دررفتگی مادرزادی مفصلی است که در آن سر استخوان فمور بدرستی در استابولوم قرار نگرفته و در دخترها ۹برابر پسرهاست.
ریسک فاکتورها : دختر بودن/ فرزند اول / نژاد سفید / زایمان بریچ / آنومالی مادرزادی / قنداق کردن

این نوع بیماری در اطفال حتما باید با متخصص تومورهای استخوانی مشاوره گرفته شود.

علائم در رفتگی لگن در کودکان

۱) غیرقرینه بودن چین های پوستی ناحیه ی کشاله ران و افزایش چین ها در ناحیه ی دررفته

۲) محدودیت حرکت مفصل ران و عدم باز شدن دو ران بچه بخوبی

۳) اگر دررفتگی دوطرفه باشد waddling gateو اگر یکطرفه باشد telendelenburg gaitدیده میشود.

۴)افزایش لوردوز کمر

۵)تاخیر در راه رفتن و لنگش

تست های تشخیصی

دررفتگی مادرزادی لگن تست هایی برای تشخیص دارد.

تست ارتولانی:

جا افتادن سرفمور در استابولوم حین ابداکشن مفصل ران و فشار به بالا.

تست بارلو:

دررفتگی مفصل ران حین اداکشن مفصل ران(ddhدر نوزادی با تست ارتولانی تایید میشود)(تست بارلو تست تحریک دررفتگی است)

تست گالزی : در این تست کودک روی یک سطح صاف به پشت میخوابد بطوریکه زانوها و هیپ در هر طرف بصورت فلکشن باشد و کف هردوپا باید روی سطح قرار گیرد. در این حالت پای مبتلا پایینتر از پای سالم قرار میگیرد.

درمان در رفتگی لگن در کودکان

برای زیر یک و نیم سال بریس نرم(pelvic harness) بطوریکه زانوهای نوزاد در حالت باز شده به طرفین و خم شده روی قفسه ی سینه نگه داشته شود.(مدت درمان ۳تا۶ماه).درمان برای سن بالای یک و نیم سال اغلب جراحی است و جااندازی باز دررفتگی (جراحی salter osteotomy)